Hipertriglicerydemia odzwierciedla zwiększone stężenie lipoprotein bogatych w TG, w tym aterogennych (VLDL). Lipoproteiny LDL i VLDL są czynnikami uszkadzającymi wewnętrzną część ściany naczyń krwionośnych, a tym samym przyczyniają się do rozwoju miażdżycy. Miażdżyca doprowadza do choroby niedokrwiennej serca, udaru mózgu i choroby tętnic obwodowych, między innymi w kończynach dolnych. Nadciśnienie tętnicze skojarzone z zaburzeniami poziomu lipidów dają duże ryzyko śmierci z powodu chorób sercowo-naczyniowych, przy współwystępowaniu cukrzycy, choroby nerek lub depresji, ryzyko diametralnie się zwiększa. Ponadto, bardzo duża hipertriglicerydemia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem ostrego zapalenia trzustki.

W standardach leczenia zaburzeń lipidowych, podstawą jest modyfikacja stylu życia, a wprowadzanie leków jedynie w wybranych sytuacjach klinicznych. Modyfikacja stylu życia polega na eliminacji z diety czynników zwiększających stężenie cholesterolu całkowitego LDL i trójglicerydów, oraz wprowadzanie do diety produktów obniżających powyższe frakcje. Podstawą jest zmniejszenie spożycia tłuszczów trans, kwasów tłuszczowych nasyconych, alkoholu oraz zwiększenie aktywności fizycznej wraz z redukcją masy ciała. Kolejnym zaleceniem jest zwiększenie spożycia błonnika pokarmowego, żywności zawierającej fitosterole, czerwony ryż drożdżowy oraz kwasy omega-3. 

Przed wizytą u dietetyka warto skontrolować stężenie poszczególnych lipoprotein, cholesterolu całkowitego i trójglicerydów we krwi.